Herinnering van Fleuré van Hoof en Patricia vd Brand

Wij herinneren ons nog kampen in de jaren 80. Oa naar Someren, Valkenswaard en Ledeacker.
Bepakt en bezakt met onze kleren in eierkisten gingen we de fiets op pad.
Het was in Valkenswaard dat Patricia en Fleuré nog wel eens vóór het avondeten op pad gingen om de buurt te verkennen rond de blokhut en dan de tijd vergaten..🫢.en dus te laat aan tafel kwamen. Een keer kwamen we wederom te laat en de leiding was dat spuugzat. Voor straf werden we niet bij ons eigen groepje gezet, maar bij Arie v. Kessel, Johnny Cissen en Lauwrens Rutten. Dat hebben we geweten!😒 In onze tomatensoep hadden ze biljartballen gegooid en het blauwe krijtblokje dreef in onze soep. Wij lusten natuurlijk niks meer. Van het eten kwam niks meer terecht. Later die avond hebben we van Marie-Cristien Verstraeten (die bij de keukenstaf hoorde) een heel brood met z’n 2en opgegeten. Zo’n honger hadden we! 😋

En dan de afzwaaiersavonden…Degene die naar de “groten” gingen hadden na de discoavond nog een afscheidsavond met de nodige 🍺-tjes. De anderen moesten dan al naar bed, maar hadden op de slaapzolder de nodige “verrassingen” al voorbereid…
Zoals bij Patricia ( met 🍺 ) die in Ledeacker afzwaaide maar ook Fleuré en Angelique ( zonder 🍺 ) 🙃 uiteindelijk boven kwamen op een muistille en pikdonkere slaapzolder, en daar plots bij de arm tegen de grond werden gedrukt en van links naar rechts over een spekglad plastic landbouwzeil vol met groene zeep en water, heen en weer werden getrokken. Kletsnat de slaapzak in! En s’ochtends kwam dan de leiding klapperend met pannedeksels je wakker maken. Én om je nóg wakkerder te maken werd door de kampleiding de “Kampkraker” keihard aangezet.😤😫 (S’avonds grote jongen, s’ochtends grote jongen)

Kampkrakers waren oa; “non non rien n’a changé van de Poppys, “i love you, i love you” van Anthony Quin, en “dat moet je leren” van Alfred Martens.

Als je na een week weer thuis kwam ging ik vrij snel naar bed om bij te slapen en sliep ik de klok rond. Zó moe van alle indrukken en het laat naar bed, maar de óó zo gezellige sfeer en tijd had je niet willen missen.
Wij vonden die hele periode bij de KPJ een fijne en mooie tijd en hebben het er samen nog regelmatig over…😄😄

Groetjes van Patricia vd Brand en Fleuré van Hoof