Herinnering van Astrid Voet

Het was op een KPJ kamp en ik was leiding. De aspiranten waren al dagen aan het zeuren dat ze een keer naar het dorp wilde. Met de leiding bedachten we een list. Op een dag mochten ze naar het dorp maar ze mochten nadrukkelijk NIET voor 20:00 uur terug zijn. Met de leiding gingen we op een terras in het dorp zitten.

En jawel hoor, ruim voor 20:00 uur waren de aspiranten al niet meer te houden en gingen ze stiekem terug naar de blokhut. Toen wij daar later aankwamen vonden ze het heel flauw want er was niets te ontdekken. Inmiddels hadden ze steentjes door het open raam van de leidingkamer gegooid. Al onze kussens lagen bezaaid met steentjes. Deze hadden we stilletjes weer opgeruimd en geen woord daarover tegen de aspiranten gezegd.

Vijf minuten voor de ouderavond strooiden we zelf de steentjes weer over onze hoofdkussens. De adspiranten gingen met de ouders een rondje door de blokhut en troffen in onze slaapkamer een grote puinhoop aan. Leg dat maar eens uit aan je ouders (haha).

Echt super grappig wat er gebeurd als je zaken 180 graden doet draaien. Ik heb het nog vaker toegepast.

Een foto van mijn tijd als leiding. Ik denk dat ik hierna de volle laag water over me heen kreeg.

Laat een reactie achter